Teksturin í dag er Lukas 8,40-56

Torleif Johannesen lesur.

v40 Men tá ið Jesus kom aftur, tók mannfjøldin væl ímóti honum; tí at øll bíðaðu eftir honum. v41 Og sí, har kom maður, nevndur Jairus, og hann var forstøðumaður fyri samkomuhúsinum; og hann fell Jesusi til fóta og bað hann koma heim til sín; v42 tí at einasta dóttirin, hann átti, um tólv ára gomul, lá at doyggja. Men meðan hann var á leiðini hagar, trongdust mannamúgvurnar uttan um hann. v43 Og har var ein kona, sum í tólv ár hevði havt blóðsótt, og hon hevði givið út alla ogn sína til læknar, men ikki fingið nakra hjálp hjá nøkrum; v44 hon kom til aftan ífrá og nam við faldin á kappa hansara, og í somu stund helt blóðsótt hennara uppat. v45 Og Jesus segði: «Hvør var tað, sum nam við meg?» Men tá ið øll noktaðu fyri tí, segði Pætur og teir, sum við honum vóru: «Meistari, mannamúgvan treingist og troðkast um teg.» v46 Men Jesus segði: «Nakar nam við meg, tí at eg kendi á mær, at ein kraft gekk út frá mær.» v47 Men tá ið konan sá, at hon ikki var duld, kom hon piprandi og fell niður fyri hann og segði frá, so alt fólkið hoyrdi, av hvørji grund hon hevði nomið við hann, og hvussu hon í somu stund var vorðin frísk. v48 Men hann segði við hana: «Dóttir mín, trúgv tín hevur frelst teg. Far tú í friði!» v49 Meðan hann enn talaði, kemur nakar heiman frá forstøðumanninum fyri samkomuhúsinum og sigur: «Dóttir tín er sloknað ger meistaranum ongan ómak longur.» v50 Men tá ið Jesus hetta hoyrdi, svaraði hann honum: «Óttast ikki; trúgv eina, so skal hon verða bjargað!» v51 Men tá ið hann kom at húsum, lovaði hann ongum at fara inn við sær uttan Pæturi og Jóhannesi og Jákupi og faðirinum og móðurini at gentuni. v52 Og tey grótu øll og illa lótu uppi yvir henni; men hann segði: «Grátið ikki; hon er ikki deyð, men hon svevur.» v53 Og tey læðu at honum, tí at tey vistu, at hon var deyð. v54 Men hann tók í hondina á henni og rópaði og segði: «Genta, reis teg upp!» v55 Og andi hennara vendi aftur, og hon reistist í stundini; og hann beyð teimum at geva henni okkurt at eta. v56 Og foreldur hennara vórðu heilt bilsin. Men hann beyð teimum ongum at siga frá hesum tilburði.