Leita
"Hasa haldi eg ikki, tú fært selt,“ segði hann og nikkaði móti bókini, eg var í ferð við at leggja fram á bókaborðið. Eg stóð í leguhúsinum og legði nýggjar bókmentir fram – bøkur, sum eg vónaði,...
Tað er møguligt, at vit ikki kenna okkum sum fólk, ið liva við gulli og gimsteinum. Og kanska halda vit heldur ikki, at ein tung kongakrúna av reinum gulli tyngir høvur okkara. Men veruleikin er, at n...
Stríðið í Miðeystri er millum Ísrael og tess fíggindar, sum í dag í høvuðsheitunum eru Iran og teir terrorbólkarnar teir hava fíggja og stovnað í Libanon, Gasa og Yemen, ávikavist Hesbolla, Hamas og H...
Alt er møguligt – men hví kennist tað ikki soleiðis? Ímynda tær hetta: Tú kanst ynskja tær júst tað, tú vilt. Uttan avmarkingar. Hvat hevði tú valt? Fyri summi ljóðar hetta sum ein dreymur. Hugs...
Tað eru fáir felagsskapir sum Heimamissiónin, har sjálvboðið arbeiði ber so nógv, sum tað ger. Hvørja viku – ja, hvønn einasta dag – verða túsundtals tímar lagdir í tænastu fyri Gud og næstan: summarl...
Vit hava ongantíð havt so nógv samband hvør við annan – og ongantíð kent okkum so einsamøll sum nú. Telefonirnar geva ljóð og ljós frá sær allan dagin, meðan vit glíða framvið hvørjum øðrum í talgildu...
Vit liva í eini tíð, har mangir felagsskapir syndrast. Vinaløg, sum áður hildu í áratíggju, verða nú brotin av sjónarmiðum, sum kanska ikki høvdu verið verd at nevna fyri fáum árum síðani. Tað tykist,...
Í Danmark eru tað alsamt færri ung, sum lata seg konfirmera í kirkjuni. Í høvuðsstaðarøkinum er tað nú minni enn helvtin. Hetta letur dyrnar upp fyri nýggjum skiftissiðvenjum. Ein av teimum nýggjastu ...
Tað var ein tíð, tá ið mannarættindini vóru eitt útrykk fyri felags virðir, sum øll menniskju tvørtur um tjóðir og fólkasløg kundu semjast um. Ikki tí vit hugsaðu eins, men tí at vit, tá til stykkis k...
Eg kom at hugsa um eina hending í fjør. Eg var biðin um at vera ferðaleiðari hjá einum kristnum hjúnum úr USA, sum eg tók ímóti frá einum ferðamannaskipi. Við mær hevði eg nakrar túrar til nøkur av vø...
Herfyri var frammi í miðlunum um møguligar bygnaðarbroytingar í fólkaskúlanum, soleiðis at kristnikunnleiki ikki longur skal vera sjálvstøðug lærugrein. Nú veit eg ikki, hvussu hetta ítøkiliga sk...
– Hví vit meira enn nakrantíð hava tørv á páskunum. Hann stendur har. Í munnanum til eina grøv, sum gjørdist hansara fyribils heim. Hann krympar eitt sindur við eygunum í sólarljósinum – sum er&...
Í hesum rokanum, sum er íkomin um støðuna í Gaza, um palestinabúgvar, um jødar og – ikki minst – um antisemitismuna, sum hevur verið í bráðum vøkstri um okkara part av heiminum, havi eg hugsað nakrar ...
Alt árið eru ymiskar legur at fara til hjá fólki í øllum aldrum her í Føroyum. Soleiðis hevur tað verið alt mítt lív. At fara á legu er ein máti at ferðast og mennast uppá. Tað er her, tú í barna- og ...
Tá ið Hagstovan fyrr í ár kunngjørdi burðartalið, gjørdist greitt, at fallandi burðartal nú eisini er í Føroyum. Í 2019 vórðu 2,4 børn borðin í heim fyri hvørja kvinnu í burðardyggum aldri, men n...
Eg leggi síðuna niður og hyggi mótfallin burtur frá telduni. Okkurt innan í mær orkar ikki ordiliga at blíva við at lesa. Tað hendur oftari og oftari, at eg kenni tað soleiðis. Eg fái eina sovorðna mø...
Summarið er í hondum og við tí, eitt av ársins hæddarpunktum: summarlegurnar. Tað hava verið hildnar summarlegur í nógv ár, men eg haldi, at tær eru blivnar týdningarmiklari og meira viðkomandi enn na...