„Tí eiga tit at biðja soleiðis: Faðir vár, tú sum ert í himlunum! Heilagt verði navn títt; komi ríki títt, verði vilji tín sum í himli so á jørð; gev okkum í dag okkara dagliga breyð; og fyrigev okkum skuldir okkara, so sum vit fyrigeva skuldarum okkara; og leið okkum ikki í freistingar; men frels okkum frá tí illa. “
Matt.6,9-13

Gud, faðir tín, leiðir teg ofta hagar, tú ikki vilt, har tað er torført fyri teg. So er tíðin komin, at tú lærir tann setningin bara at vilja tað, Hann vil. Hann, sum hevur lært í eini hvørji støðu at siga ja til Guds vilja, hevur lært nakað av tí, sum fyllir lívið við friði og gleði. Hann kann undir teimum ringastu umstøðunum kortini hava frið og vera eydnusælur, tí hann hvílir í Guds vilja, sum altíð er hin allarbesti. Ven teg tí í stórum sum í smáum trupulleikum at biðja: “Verði vilji tín!” og so kanst tú sjálvt í dýrastu neyð hvíla í Guds vilja og sigra.

M. Basilea Schlink. E. Campbell umsetti.