Teksturin í dag er Lukas 7,36-50

Jógvan Højgaard lesur.

v36 Men ein av Farisearunum beyð honum at koma og eta hjá sær; og hann fór inn við hús hjá Farisearanum og settist til borðs. v37 Og sí, har var í bygdini ein syndafull kona; og tá ið hon fekk at vita av, at hann sat til borðs heima við hús hjá Farisearanum, kom hon við eini alabastur-krukku av smyrslum v38 og stillaði seg aftan fyri hann við føturnar á honum grátandi, og tók til at væta føtur hansara við tárum sínum og turkaði teir við høvuðhári sínum; og hon kysti føtur hansara og salvaði teir við smyrslunum. v39 Men tá ið Farisearin, sum hevði boðið honum, sá hetta, segði hann við sær sjálvum: «Hevði hann verið ein profetur, mátti hann vitað, hvør og hvat fyri ein kona hon er, sum nemur við hann, at hon er ein syndafull kona.» v40 Og Jesus tók til orða og segði við hann: «Símun, eg havi nakað at siga tær.» Men hann sigur: «Meistari, sig tað!» v41 Ein maður, sum lænti peningar út, hevði tveir skuldarar; annar teirra skyldaði honum fimm hundrað denarar, og annar fimmti. v42 Og tá ið teir einki áttu at gjalda við, gav hann teimum báðum eftir. Hvør teirra man nú elska hann meira?» v43 Símun svaraði og segði: «Eg haldi, tann, sum hann gav meira eftir.» Men hann segði við hann: «Rætt dømdi tú.» v44 Og í tí hann vendi sær móti konuni, segði hann við Símun: «Sært tú hesa konuna? Eg kom inn í hús tíni; tú gavst mær ikki vatn til føtur mínar, men hon vætti føtur mínar við tárum sínum og turkaði teir við hári sínum. v45 Tú gavst mær ikki koss; men hon helt ikki uppat, frá tí eg kom inn, at kyssa føtur mínar. v46 Tú salvaði ikki høvur mítt við olju; men hon salvaði føtur mínar við smyrslum. v47 Av teirri grund sigi eg tær: Hennara mongu syndir eru henni fyrigivnar, tí at hon elskaði mikið; men tann, sum lítið er fyrigivið, elskar lítið.» v48 Men hann segði við hana: «Syndir tínar eru fyrigivnar.» v49 Og teir, sum sótu til borðs við honum, fóru at siga við sær sjálvum: «Hvør er hesin, sum eisini fyrigevur syndir?» v50 Men hann segði við konuna: «Trúgv tín hevur frelst teg; far tú í friði!»