Tú mamma, bið, fell ei í fátt

Her er ein sangur um og til biðjandi mammur.

  1. Tú mamma, bið, fell ei í fátt,
    boygg tíni knø, og rópa hátt.
    Tíns hjartans bøn, hon hoyrist brátt,
    av einglum Guds, halt á og bið.

Niðurlag: Tín bøn, hon nemur við Guds hond,
sum røkkur inn í myrku lond,
til tíni børn á tí villu strond.
Tú mamma, bið, halt á og bið.

  1. Í mong, mong ár, ja, nátt og dag,
    tú fall á knæ, av hjarta bað.
    Um svar tú ei enn hevur sæð,
    tú mamma, bið, halt á og bið.

  2. Tú mamma, bið, um fella tár,
    og nívir sorg og angist svár,
    hann grøða skal øll tíni sár.
    Skjótt fært tú svar, halt á og bið.

Orð: Svenna Lysgård (Noreg.)1952-2007
Lag: Hank Williams (Amer.)
Jóhan við Neyst týddi.

Hoyr sangin her: Asta Højgaard syngur.

LES EISINI  Jerúsalem, Guds halga stað!
Spurningar
Í løtuni eru ikki spurningar til greinina