Teksturin í dag er Lukas 7,1-10

Jógvan Højgaard lesur.

v1 Tá ið hann hevði endað øll orð síni, meðan fólkið lýddi á, fór hann inn í Kapernaum. v2 Men har var ein herhøvdingi, ið hevði ein húskall, sum var sjúkur og lá at doyggja og sum hann helt nógv um. v3 Men tá ið hann fekk at frætta um Jesus, sendi hann nakrar av hinum elstu millum Jødanna til hansara at biðja hann koma og bjarga lívinum í húskalli sínum. v4 Og tá ið teir komu til Jesus, bóðu teir hann bønliga og søgdu: «Hann er tess væl verdur, at tú gert hetta fyri hann; v5 tí at hann elskar fólk okkara, og samkomuhúsið hevur hann bygt okkum.» v6 Og Jesus fór tá við teimum. Men longu tá ið teir høvdu stutt eftir til húsa, sendi herhøvdingin nakrar vinmenn sínar til hansara og læt siga við hann: «Harri, ger tær ongan ómak! Tí at eg eri ikki verdur, at tú kemur á gátt hjá mær. v7 Tí helt eg meg sjálvan heldur ikki verdan at koma til tín; men sig tað við einum orði, so verður drongur mín frískur. v8 Tí at eg eri sjálvur ein maður, ið standi undir yvirmonnum og havi hermenn undir mær; og sigi eg við henda: «Far!» so fer hann; og við ein annan: «Kom!» so kemur hann; og við húskall mín: «Ger hetta!» so ger hann tað.» v9 Men tá ið Jesus hoyrdi hetta, undraðist hann á hann; og hann vendi sær á og segði við mannamúgvuna, sum fylgdist við honum: «Tað sigi eg tykkum: Ikki í sjálvum Ísrael havi eg funnið so mikla trúgv.» v10 Og tá ið teir, sum sendir vóru, komu heim aftur til húsa, funnu teir húskallin frískan.