”Og hann sigur við teir: »Hví eru tit ræddir, fátrúnu menn!« So reistist hann og hóttaði at vindi og aldum, og tað varð blikalogn. ”
Matt.8,26

Jesus er eisini kongur yvir náttúrunnar veldiga mátt. Hann sigldi á Genesaret-sjónum saman við sínum lærusveinum, tá eitt ódnarveður brast á, so vindurin øtlaði, toran gekk og snarljósini upplýstu himmalhválvið og bylgjurnar gjørdust øgiligar. Men hann svav. Lærusveinarnir gjørdust ræðsluslignir og vaktu Jesus. Hann fer upp og verður standandi í bátinum. Dugir tú at síggja hann fyri tær?

Ljósglampini upplýsa himmalin, torudun bresta millum Golan-heyggjarnar og Gilead-fjøllini. Harðveðrið kemur geylandi oman úr sýriska háslættanum og pískar vatnið upp. Tá reisir hann seg, meðan klæðini blaktra í vindinum og kyrtilin brestur. Hárið stendur í andarisi bylgjar sær í vindinum. So hóttir hann at vindinum og talar til vatnið: ”… »Tig, ver kvirt!«” Mark.4

Harðveðrið, sum hevði leikað í linkaði nú alt í einum og har gjørdist blikalogn. Á enskum stendur: ”There was a great calm,”, altso ”tað varð stór kvirra.” So kemur ein lærusveinur fyri og annar eftir og fellur á knæ frammanfyri honum í bátinum, Pætur, Jóhannes, Jákup, Andreas og allir hinir og søgdu: ”… »Sanniliga ert tú sonur Guðs!« ” Matt.14,33

Hann er kongur yvir kreftum náttúrunnar. Hann talaði enntá til eitt fikutræ og bannaði tað og træið doyði í stundini, tí Jesus er kongur náttúrunnar.
Effie Campbell umsetti