Lukas 1,39-56
Teksturin í dag er Lukas 1,39-56
Jørgen Andreasen lesur.
v39 Men í hesum døgum fór Maria avstað og ferðaðist skundisliga til fjallabygdirnar, til eina bygd í Júdeu. v40 Og hon kom inn við hús hjá Sakariasi og heilsaði Elisabet. v41 Og tað bar so á, at í tí Elisabet hoyrdi heilsan Mariu, tá spældi burðurin í móðurlívi hennara. og Elisabet fyltist av hinum heilaga anda, v42 og hon rópaði við harðari rødd og segði: «Vælsignað ert tú av kvinnum, og vælsignað er frukt móðurlívs tíns! v43 Og hvaðan hendir hetta meg, at móðir Harra míns kemur á mín fund? v44 Tí sí, í tí at ljóðið av heilsan tíni kom mær í oyru, tá spældi burðurin av frøi í móðurlívi mínum. v45 Og sæl er hon, sum trúði; tí at tað skal ganga út, sum er talað av Harranum til hennara.» v46 Og Maria segði: «Hátt setir sál mín Harran, v47 og frøtt seg hevur andi mín í Guði, frelsara mínum, v48 tí at hann hevur hugt til lítilsvirði tænastukvinnu sínar. Tí sí, frá hesi stund munnu allar ættir sæla meg prísa; v49 tí at stórverk hevur hann mær gjørt, hin alvaldi. Og heilagt er navn hans. v50 Og miskunn hans varir ætt eftir ætt hjá teimum, sum óttast hann. v51 Hann veldisverk hevur útint við armi sínum, og hevur spreitt sundur hini hástóru í hugsan hjarta teirra. v52 Høvdingar hevur hann rindað úr hásætum niður og sett lítilsverd hátt. v53 Svong hevur hann mettað við góðum gávum, og rík rikið burtur við tómum hondum. v54 Hann hevur tikið sær av Ísrael, tænara sínum, til tess at minnast miskunn sína v55 – eftir tí, sum hann talaði til fedra vára – móti Ábrahami og avkomi hans allar ævir!» v56 Men Maria dvøldist hjá henni um tríggjar mánaðir, og fór síðan heim aftur til sín.