Matteus 17,1-13

 

Teksturin í dag er Matteus 17,1-13

Torleif Johannesen lesur.

v1 Og seks dagar aftaná tekur Jesus Pætur og Jákup og Jóhannes, bróður hansara, við sær og fer við teimum einsæris niðan á eitt høgt fjall. v2 Og hann umbroyttist fyri eygum teirra, og andlit hansara skein sum sólin, og klæði hansara vórðu hvít sum ljósið. v3 Og sí, Móses og Elia sýndu seg fyri teimum í samtalu við hann. v4 Men Pætur tók til orða og segði við Jesus: «Harri, tað er gott, at vit eru her! Um tú vilt, skal eg her gera tríggjar búðir, tær eina og Mósesi eina og Elia eina.» v5 Meðan hann enn hevði hetta á máli, sí, tá skuggaði eitt bjart skýggj yvir teimum, og sí, ein rødd mælti út úr skýnum: «Hesin er sonur mín, hin elskaði, sum eg havi góðan tokka til. Lýðið á hann!» v6 Og tá ið lærusveinarnir hoyrdu hetta, fullu teir fram eftir rommum og vórðu ógvuliga ræddir. v7 Og Jesus kom fram at teimum og nam við teir og segði: «Reisið tykkum upp og óttist ikki!» v8 Men tá ið teir hugdu upp, sóu teir ongan uttan Jesus einsamallan. v9 Og meðan teir gingu oman av fjallinum, beyð Jesus teimum og segði: «Tit skulu ongum siga frá hesi sjón, fyrr enn menniskjusonurin er risin upp frá deyðum.» v10 Og lærusveinarnir spurdu hann og søgdu: «Hvat er tað tá, ið teir skriftlærdu siga, at Elia eigur at koma fyrst?» v11 Men hann svaraði teimum og segði: «Væl kemur Elia og skal føra alt aftur í lag; v12 men eg sigi tykkum, at Elia er longu komin, og teir kendu hann ikki, men gjørdu við hann tað, ið teir vildu. Á sama hátt skal eisini menniskjusonurin líða ilt av teimum.» v13 Tá skiltu lærusveinarnir, at hann talaði til teirra um Jóhannes doyparan.