”Sum hjørtur tráar eftir rennandi áum, so tráar mín sál eftir tær, o Guð! ”
Sálmur 42,2

Vit vita við vissu, at normal menniskju í longdini ikki kunnu vera fyriuttan Gud. Men hví hava vit hesa trongd fyri neyðini? Av hvørjum livir hesin longsil? Eg kann ikki greiða frá tí, men eg veit av royndum, at longsilin hjá einum menniskja bert kann sleppa undan at følna, og bert kann halda fram við at liva, tá ið onkrum leingist afturímóti.

Og tí eri eg fullvísur í, at vit leingjast eftir Gudi, tá at Gud leingist eftir okkum.

Willy August Linnemann, ”Bókin um hitt krógvaða andlitið”

Jákup av Sandi týddi