Teksturin í dag er Markus 2,23-28

Ólavur Jacobsen lesur.

v23 Og tað bar so til, at hann um hvíludagin gekk tvørtur um ein akur, og á veginum fóru lærusveinar hansara at slíta øks. v24 Og Fariseararnir søgdu við hann: «Sí, hví gera teir um hvíludagin tað, sum ikki er loyviligt?» v25 Og hann segði við teir: «Hava tit onga tíð lisið, hvat Dávid gjørdi, tá ið hann var neyðstaddur og hungraði, bæði hann sjálvur og teir, sum við honum vóru? v26 hvussu hann fór inn í Guðs hús, meðan Abjatar var høvuðsprestur, og át sýnisbreyðini, sum tað ikki er nøkrum loyviligt at eta uttan prestunum, og gav eisini teimum, sum við honum vóru?» v27 Og hann segði við teir: «Hvíludagurin varð til fyri menniskjunnar skuld, og ikki menniskjan fyri hvíludagsins skuld. v28 Tí er menniskjusonurin eisini hvíludagsins harri.»